Het was een warme zomerdag in Hanoi, de hoofdstad van Vietnam. De stad krioelde van het leven met de gebruikelijke chaos en drukte op straat, maar dat alles werd overstemd door de zachte muziek die uit een klein restaurantje kwam. In dit rustige plekje begon mijn avontuur, als ik al zo mocht spreken.
Ik was hier gekomen voor een geheime opdracht, een mysterieuze taak, een geheime missie. Het leek alsof iemand me een uitdaging stelde. Maar wat zou er verder nog aan de hand kunnen zijn? Niemand wist het, en dat was juist het spannende ervan. Ik had slechts een brief in mijn bezit gekregen die niets anders dan een enkele zin bevatte: 'Speel het spel van de verborgen woorden en ontdek waar je voor bestemd bent.' En dus besloot ik deze uitdaging te aangaan.
De brief verwijst naar een vietnamees raadsel, ofwel 'bài đố'. Dit is een traditionele vorm van entertainment in Zuidoost-Aziatische cultuur, en vooral in Vietnam is deze vorm van vermaak erg gewild. Het bestaat uit het oplossen van raadsels of puzzels, vaak in het vorm van een geheimzinnige of symbolische boodschap. De puzzels worden vaak gepresenteerd in een rij rijmpjes, en de puzzeloplosser moet een bepaalde logica volgen om tot het antwoord te komen.
Na een lange tocht door de smalle straatjes van Hanoi, kwam ik aan bij een eenvoudig gebouw met een bordje erboven dat ik pas zag toen ik dichterbij kwam. Het was een kleine, onopvallende zaak genaamd 'Secret Fill-in Puzzle'. Hier begon mijn zoektocht naar de waarheid.
Voor ik de deur kon openen, hoorde ik het zachte getik van een typemachine binnen. Deze klanken zetten me aan tot nadenken en gaven me een goed gevoel. Ik duwde de deur open en werd ontvangen door een oudere man in een lichtbruine pak. Hij droeg een bril op zijn neus en had een vriendelijke glimlach op zijn gezicht. Zijn naam was Nguyen, zoals hij mij vertelde. Hij nodigde me in zijn verblijf uit, en ik volgde hem.
Nguyen leidde me door een gang naar een ruime ruimte met hoge plafonds en een grote tafel. Overal waren boeken, kaarten en papieren verspreid. Hij wees me op een grote, houten kist in de hoek. Met een veelbetekenende glimlach, gaf hij mij een sleutel en zei: "Dit is jouw toekomst, open de kist en begin de vreemde reis."
Zodra ik de kist opent, zie ik een stapel oude documenten, een handgeschilderde kaart, een aantal boeken, en een groot gevouwen vel papier. Op de bovenkant van het vel papier staat geschreven: 'Een Vietnamees geheimpje'.
Ik ben nu bereid om het spel te spelen en de raadsels te ontcijferen. Deze puzzel, deze 'bài đố', zou mijn toekomst bepalen en het lot van mijn reis beslissen. Maar het zou een echte uitdaging zijn, een test van mijn vermogen om te denken, om te puzzelen, en om te onderzoeken. En dus begon ik aan mijn zoektocht, op zoek naar de verborgen antwoorden.
